Tüketiyoruz...

Tadında bırakmak diye bir şey var şu hayatta

Birçoğumuzun mihenk taşı olması gerekirken hep göz ardı ettiğimiz.

Sahip olduğumuz birçok şeyin dibini bulmaya çalıştığımız için bizi mutlu eden şeyleri tüketiyoruz,

Sonra genel bir mutsuzluk hali sarıyor ruhumuzu,

Bol kafein, internet dizileri ve sosyal medya yüklü bir yaşantının esiri oluyoruz,

Hiç bir şeyden tat almamaya başlıyoruz,

Daha önce var olan alışkanlıklarımız şimdi birer hiçlik haline geliyor.

Çünkü tükettik, tüketiyoruz,

Bir doyumsuzluk, şükürsüzlük hali hâkim üstümüzde.

Amansızca tüketime odaklanıyoruz, gün geçtikçe daha da doyumsuzlaşıyoruz

Farkında değiliz.

Sevdiğimiz yazarların tüm kitaplarını peş peşe okuyup bitiriyoruz,

Mesela takip ettiğimiz film veya diziyi yayına girdiği an o saniye izlemezsek öleceğimizi düşünüyoruz.

Hoşumuza giden bir şarkıyı arka arkaya onlarca kez dinlediğimiz için iki gün sonra dinlemek istemiyoruz,

Tadında bırakmayı bir hatırlasak daha mutlu olacağız,

Ama şuan o noktanın çok uzağındayız.

Sosyalleşmek için yapılan her aktivitede daha da asosyalleştiğimizin ne zaman farkına varacağız acaba,

Aynı masada ama ayrı dünyalarda yapılmaya çalışılan sohbetlerin sık sık sosyal medya dolayısıyla bölünmesi normalleşti bizim için,

Daha nasıl gidiyor? Nasılsın? Demeden,

-         Gel bir selfie çekelim?

-         Benim kötü çıktığım resmi paylaşma küserim?

      Muhabbeti daha öncelikli bir hal aldı.

    Sanırım paylaşım yapmak bir şey paylaşmak olayını yanlış anladık!